وکیل کیفری در مشهد

آنها مجبور بودند از این داستان حقوقی حمایت کنند که آنها فقط یک شهروند عادی بودند و سخاوتمندانه به یک دوست خود کمک می کردند ، و بنابراین هرگز نمی توانستند مانند حرفه ای های امروزی خود در یک حرفه واقعی سازماندهی شوند - با انجمن ها و عناوین حرفه ای و همه زرق و برق. . بنابراین ، اگر کسی این تعریف را برای آن دسته از افرادی که می توانند حرفه وکالت را به صورت آشکار و قانونی انجام دهند ، محدود کند ، اولین وکیل باید خطیب روم باستان باشند. 
روم باستان
قانونی که در سال 204 قبل از میلاد وضع شد ، مدافعان رومی را از دریافت هزینه منع کرد ، اما این قانون به طور گسترده نادیده گرفته شد. [199] ممنوعیت هزینه ها توسط امپراتور کلادیوس لغو شد ، که وکالت را به عنوان یک حرفه قانونی کرد و به مدافعان رومی اجازه داد تا اولین وکلائی باشند که می توانند آشکارا فعالیت کنند - اما او همچنین سقف هزینه ای 10000 سسترنتس وضع کرد.  ظاهراً این پول چندانی نبود. Satires of Juvenal شکایت کرد که هیچ پولی در کار به عنوان وکیل وجود ندارد. 
مانند معاصران یونانی خود ، حامیان اولیه رومی در زمینه بلاغت آموزش دیده بودند ، نه حقوق ، و قضاتی که پیش از آنها استدلال می کردند نیز حقوق نگر نبودند. اما خیلی زود ، بر خلاف آتن ، رم گروهی از متخصصان را که در حقوق آموخته بودند ، توسعه داد ، که به آنها مشاوران حقوقی (iuris consulti) می گویند.مشاوران حقوقی آماتورهای ثروتمندی بودند که به عنوان یک سرگرمی فکری به قانون پرداختند. آنها زندگی اولیه خود را از آن تأمین نمی کردند.  آنها نظرات حقوقی (پاسخ) در مورد موضوعات حقوقی به همه افراد تازه وارد ارائه دادند (روشی که به عنوان پاسخ دهندگان عمومی شناخته می شود).  قضات و فرمانداران رومی به طور معمول قبل از تصمیم گیری با یک گروه مشورتی از مشاوران حقوقی مشورت می کردند و وکلا و مردم عادی نیز برای نظرات حقوقی به مشاوران حقوقی مراجعه می کردند. بنابراین ، رومیان اولین کسانی بودند که گروهی از مردم را در روز خود به فکر مشکلات حقوقی سپری کردند و به همین دلیل قانون آنها بسیار دقیق ، دقیق و تکنیکی شد.